Donderdag had IK! een coachinggesprek bij een lieve klant. Nou ja, klant…nieuwe superonderneemster en yogi, die ook haar totale leefstijl wilt aanpakken. De kern van het gesprek begon met de vraag: ‘Wie ben jij lieve J?’ Steeds verviel ons gesprek op onderwerpen als voeding en sport. Tot wij twee uur verder waren en de kern terug kwam. Ja wie ben IK!?” vroeg J. zich af. En ze kon het antwoorden: ‘IK! ben een yogimama die het liefst met wijntje bovenop de tafel gaat zitten met overal zooi om zich heen. En deze yogi houdt ook nog eens van shoppen!’
Tja wat wil IK! nu met dit begin zeggen? In elke coaching, gesprekken, mailtjes en ontmoetingen vraag IK!, nee merk IK! dat deze vraag telkens naar voren komt. Maar hell yes…als je mij vraagt wie IK! ben moet IK! ook even nadenken hoor. Tot IK! in de gaten had dat IK! niet zei wie IK! was…nee IK! vertelde constant wie IK! wilde zijn. En damn dat is best een verschil.
Hoe vaak mijn vriendinnen mijn ideale vrouw op de bakfiets al niet hebben gehoord…;
Luister…. Telkens als IK! in een stad loop zie IK! zo übercoole mama op zo gave bakfiets. Helemaal gestyled, strak in het pak en die borsten…die zijn in mijn ogen ook nog eens echt. Ze heeft alle tijd om lekker met haar kinderen in de speeltuin rond te hangen. Als IK! langsloop wappert ze met haar haar en knikt vriendelijk terwijl ze haar voorgesneden snacks uit een biologische bakje haalt. Haar kinderen gaan na een keer fluiten heerlijk op een kleedje zitten, krijgen een slabber om en yeh right: ook de toetenpoetsers komen uit de luiertas. Op alles is ze voorbereidt…..
Als ze thuiskomt, is haar huis schoongemaakt door de wekelijkse poets. Ze doet haar kindjes in bad en terwijl haar man binnenkomt staat er al een gevulde pan eten te pruttelen. Ze schenkt haar wijntje in en ze kneuteren nog een uurtje met het gezinnetje. Saampjes leggen ze de kleintjes op bed en drinken nog een bakje. Om acht uur trekt ze haar sportoutfit aan geeft haar man een kus en stapt op haar bakfiets richting de sportschool. Terwijl haar man de post doorneemt en al de rekeningen betaalt, komt ze bezweet thuis. Maar no way…haar make-up zit nog steeds goed! Ze pakt een douche en kijkt in bed nog een filmpje waarna ze heerlijk in slaap valt. De volgende dag stapt ze uit bed, maakt haar heerlijke smoothie, kleed de kindjes zoals in een modeblad, en ja hoor: ze zet ze weer in de übercoole bakfiets richting kinderopvang. Geplooid en weer door een ringetje te halen gaat ze naar haar werk…..etc etc etc
Tja wat moet IK! nu weer met dit verhaal zou je denken? Nou eigenlijk een keer helemaal niks! IK! wil eigenlijk alleen maar zeggen dat ook IK! een ideaal beeld heb. En dat ook IK! dit ideaalbeeld eigen te maken. Maar na jaren en jaren proberen wist IK! ineens dat dit niet IK! ben. Nee IK! wilde het alleen maar zijn…..Tegenwoordig probeer IK! niet alleen in eten de 80-20% regel te hanteren. Nee IK! ga ervoor in heel mijn dagelijks leven. En wow….dat scheelt zo veel gestress. Vooral de rust dat het is zoals het is (ieuwwww deze zin is wellicht wel erg zweverig) brengt mij door de dag heen. Dus morgen: geen speeltuin, wel een sportschool, geen groene smoothie, wel een salade, geen bakfiets (damn IK! wil wil wil), wel een fiets met mand voorop, geen goede make-up, wel coole nieuwe Adidas gympen, geen sixpack, wel weer opgeknapt van de griep, geen vast werkritme, wel de superleukste gave klanten die er zijn…..
En jij…wat ga jij morgen doen? 100% of 80%? IK! weet het antwoord wel….. En mocht je nu een half uurtje tijd hebben…maak dan eens de havermout-appeltaart die morgen op de pagina verschijnt!
Liefs Anka
Commenti