Onrust...complete onrust. Is het herkenbaar voor je? Je hebt een gezin te runnen, een school, je werk en ook nog een gezonde leefstijl. O ja, wacht; de kids hebben nu natuurlijk ook weer vakantie! En je moet leuk doen en mooi zijn voor de feestdagen. Als we niet uitkijken gaan we in een soort van slachtofferrol en denken we: 'Zoek het uit!' En juist dat laatste is niet zo handig. Vooral niet voor jezelf. Want ja, wat bereik je ermee? En ook ik loop op sommige dagen rondjes en ben meer bezig met denken wat ik allemaal moet doen als gewoon actie te ondernemen. En dat vergt ook weer stress, want zitten is in ons ogen nutteloos. En mogen wij ons nutteloos voelen? Nee toch? Terwijl ik dit typ heb ik een tafel met heel veel kerstfolders, is de speelkamer afgebroken, staan er dozen met kleren die ik weg wil, willen we klussen, moet ik de boekhouding (nog steeds) doen voor 2022 start, maar wil ik ook nog tekenen en zen doen...
En manlief heeft lekker zijn muziekje op en is 'gesloten voor alles om hem heen' de financiële planning 2022 in orde aan het maken. Ding voor ding. En ja, ik kan dan soms ook een half uur heel zielig rijtjes gaan maken in mijn hoofd en doe dan niks. Denken wat ik moet, kost dan meer tijd als het te doen. En verzand dan wel eens in een totaal onlogisch denkpatroon. Ook als therapeut, mama, vrouw, vriendin kan echt wel eens denken: "Hoe is het nou allemaal!" Ik kan mij dan even zo lekker zielig voelen. Weet je hoeveel keer ik vandaag het woordje mama of Anka heb gehoord? Dan ga ik heel zielig lopen doen, John express boos maken (want ik wil NU aandacht voor héle zware leven!) en denken dat de totale wereld instort als ik niet nu een opgeruimd huis heb, en mijn klanten boos zijn als ik ze niet op meteen terug mail. En voor ik het weet is het 17.00u en ga ik alle dingen die ik in mijn hoofd had tegelijk doen. Met het gevolg dat het 18.00u is en denk: "Oeps....eten!" Met als gevolg dat ik mij de slechtste moeder op aarde voel. En de cirkel is dan rond:). En dan is het nog niet eens volle maan of maandelijkse shit. Nee, dat ontstaat en ......gaat! Dochterlief zei een tijdje geleden: "Mam, heb je zo dikke middelvingerdag?" Nou Saar, deze heb ik erin gehouden. Want morgen? Dan kijk ik lachend terug naar vandaag. En weet ik dat ik dit nodig had om weer even een paar dagen heel de wereld aan te kunnen! Want het zijn niet de mensen om mee heen die iets verwachten. We denken dat anderen iets van ons verwachten.
Is dit een herkenbaar verhaal? Ben dan eens wat liever voor jezelf. Laat het gewoon even zijn. Soms weet je niet welke richting je in wilt, wat je moet doen, wie je bent of weet je gewoon even helemaal niks. En dat is ok! Want als we alles al weten, hoe kunnen we dan leren.
Tegenwoordig willen we overal een reden voor. Maar soms is het gewoon even zo. Als je je richting even niet weet, ga je even zitten. Je onrust wilt je wat vertellen. Hoeveel leeuwen zitten er achter je aan? Zowel mentaal als lichamelijk? Hoe goed zorg je voor jezelf? En enkel als je daar naar gaat luisteren komt het antwoord. Tot die tijd ga je gewoon lekker tussen de overvolle wasmanden zen zitten te doen. Héérlijk!!
En lukt het je niet? Dan mag je met mij een theetje drinken tussen alle rommel! Help ik je even om al die leeuwen helder te krijgen. Op 14 februari start ik overigens ook met de vierde ronde van Detox&IK, waar ik samen met jou verder ga kijken wat er uit jouw leven weggedetoxt mag worden! Boek snel een kennismakingscall in!
Nu ben ik natuurlijk wel benieuwd naar jouw lekkere chaos in je hoofdmomentje:). Wil je dit eens met mij delen?
Comments