Hormonen. We doen er heel vaak eng over. Maar eigenlijk hoort het een heel natuurlijk proces te zijn. Jammer genoeg werkt dit voor velen niet meer zo.
We voelen ons moe, kunnen onze partner wel iets aan doen of hebben constante trek naar alles wat naar zoet (of zout) proeft.
O mannen, voor de goede orde: ik versta onder hormonen niet enkel de hormonen die er maandelijks in het vrouwelijk brein rondspelen. Waar jullie voor vluchten. Nee, ook mannen hebben hormonsters. Dus vanaf nu: zeg dit noooooit meer tegen je vrouw! Hormonen zijn veel meer dan dat. Zo ook insuline...
Insuline noem ik ook wel eens het zwembandhormoon.
Heb jij je wel eens afgevraagd waarom je buik (zwembandjes) het probleem van je lichaam zijn? En dan bedoel ik echt niet alleen of die mooie jeans nu wel of niet past. Maar ik bedoel eigenlijk dat ze ook voor je gezondheid niet heel goed zijn.
Eén van de veroorzakers van dit alles is het hormoon insuline.
Insuline is één van de belangrijkste hormonen in je lichaam: het zorgt onder andere voor een goede bloedsuikerspiegel. Je kunt insuline zien als een soort sleuteltje die de cellen opent. Als je iets eet met koolhydraten worden deze omgezet in glucose. De glucose wordt gebruikt voor energie (ATP). Insuline komt eraan, die als sleutel fungeert om de cel open te maken en de overtollige glucose uit het bloed de cel in te brengen. Hij gaat eigenlijk op de celwand zitten en zegt: "Cel open u!". Ja, een rol in de Efteling zou zomaar kunnen:). De cel gaat open en de glucose gaat de cel. De overtollige glucose gaat als glycogeen de lever in. Zo kan de lever altijd voorzien in energie in nood (1-4 uur met inspanning en 14-20 uur zonder inspanning). Als ook deze vol zitten zijn daar nog de vetcellen die het overschot opnemen, samen met de lever. Zo daalt de bloedsuikerspiegel. Wanneer deze weer laag is komt glucagon om de hoek kijken en deze zorgt er voor dat de lever glycogeen weer omzet in glucose.
Zo zou het allemaal moeten werken...
Maar daar gaat het mis. Vaak hebben wij veelste veel koolhydraten (suikers) tot ons genomen. Insuline moet constant aangevoerd worden en denkt: "Doei! Klaar ermee."
Als insuline (de sleutel tot de cel) zijn werk niet meer doet (dit noemen we dus insulineresistent) ontstaan er diverse problemen:
cellen zitten zonder brandstof
Je bloedsuikerspiegel is te hoog
Je alvleesklier produceert extra insuline om de boel ‘te forceren’
Je krijgt allerlei vage klachten en je zwembandje groeit. Zoals boven gezegd zijn het de vetcellen (en lever) die overtollige glucose opneemt om jou uit je gevarenzone te halen. Daar moet je eigenlijk blij mee zijn, want anders zit je op den duur in een diabetes 2 probleem. De bloedsuikerspiegel daalt en je lichaam denkt: ik moet weer op zoek naar energie! Het lichaam is weer rustig....voor even.
Vaak is er sprake van insulineresistentie bij het metabool syndroom (verhoogde bloedsuiker, hoge bloeddruk, hoog cholesterol en overgewicht), maar er zijn ook slanke mensen met ongevoelige insulinereceptoren. Eigenlijk hebben heel veel mensen momenteel hier last:).
Want tja, stress is tegenwoordig een dagelijks werkwoord. En laat nou stress een hele grote boosdoener zijn!
Soms is insulineresistentie een bescherming van het eigen lichaam. Maar dat mag niet te lang duren. Weet overigens dat je nooit kunt afvallen als je insulineresistent bent!
In de eerste instantie weet je nog niet dat het over insulineresistentie gaat. Je krijgt allerlei vage klachten zoals:
Futloosheid
Drang naar suiker
Vetopslag op je buik
Niet kunnen afvallen
Vaak dorst
Heel veel naar het toilet
Moe zijn
Vaak is het een hele zoektocht waar het aan ligt. Samen met de cliënt ga ik stap voor stap de hele reeks af. Insulineresistentie ontstaat nooit ineens. Je krijgt het stapje voor stapje. Het is ook nooit 1 ding wat er speelt. En...het is ook nooit in één keer opgelost.
Daarom kijken wij naar alle factoren zoals:
Ga je goed met stress om?
Wat is je eetpatroon?
Eet je veel koolhydraten en hoe staat het met je vezels?
Slaap je goed?
Hoe staat het met je gewicht?
Beweeg je met regelmaat?
Hoe staat het met je microbioom? (darm)
Doet je lever zijn werk? (ontgifting)
Hoe gaat het met je spijsvertering?
Neem je medicatie?
Etc etc
Daarnaast is het ook heel belangrijk om te kijken (regelmatig via onderzoek) wat er in die darmen speelt. Een goede darmflora is zo essentieel voor een goede bloedsuikerspiegel, vitamine en mineraalopname en ga zo maar door. Want zelfs een appel kan voor iemand een probleem zijn. Zo zie je maar dat je nooit iemands probleem over 1 baan kan trekken!
De vooroordelen staan vaak voorop, waardoor iemand constant denkt dat hij/zij faalt. En dit is echt niet zo! Weet dus dat niet altijd alles aan jou ligt. We moeten gewoon steeds een stapje verder zoeken. Vaak is de oplossing snel te vinden en met een paar simpele aanpassingen al goed te doen. Maar soms is het gewoon niet zo makkelijk. Stap één is in ieder geval: blijf er niet mee zitten en ga ervoor!
Wil je er meer over weten of wil jij weten wat er wellicht bij jou speelt? Je bent welkom!
Overigens kun je bij mij ook een insulineresistentietest afnemen. Weten we meteen hoe het er voor staat.
Liefs Anka
