Hormonen: eigenlijk hoort het een heel natuurlijk proces te zijn. Maar jammer genoeg werkt dit voor velen niet meer zo. We voelen ons moe, kunnen onze partner wel iets doen of hebben constante trek naar alles wat naar zoet (of zout) proeft. En dan versta ik onder hormonen niet enkel de hormonen die er maandelijks in het vrouwelijke brein rond spelen. Hormonen zijn veel meer dan dat. Zo ook insuline...
Heb jij je wel eens afgevraagd waarom je buik (zwembandjes) het probleem van je lichaam zijn? Eén van de veroorzakers van dit alles is het hormoon insuline.
Insuline is één van de belangrijkste hormonen in je lichaam: het zorgt voor een goede bloedsuikerspiegel. Je kunt insuline zien als een soort sleuteltjes die de cellen opent. Als je iets eet (vooral koolhydraten), zorgt dit voor een stijging van je suikerspiegel. De alvleesklier denkt: 'Hop, insuline erin, cellen open en energie erin." Daarna daalt je bloedsuikerspiegel weer naar een normale waarde.
Maar kijk eens naar het onderstaande plaatje. Vaak hebben wij veelste veel koolhydraten (suikers) tot ons genomen. De insuline moet constant aangevoerd worden en denkt: "Doei! Klaar ermee."Als insuline (de sleutel tot de cel) zijn werkt niet meer doet (is insulineresistent) ontstaan er diverse problemen.
Cellen zitten zonder brandstof. Je bloedsuikerspiegel is te hoog en je alvleesklier produceert extra insuline om de boel ‘te forceren’
Je krijgt van allerlei vage klachten en je zwembandje groeit. De vetcellen nemen de glucose op en zo is het lichaam weer rustig....voor even. Daar moet je eigenlijk blij mee zijn, want anders zit je op den duur in een Diabetes 2 probleem. De bloedsuikerspiegel daalt en je lichaam denkt: ik moet weer op zoek naar energie!
Vaak is er sprake van insulineresistentie bij het metabool syndro