Lieve lieve Linda,
Vanochtend tijdens mijn ochtendritueel om 3 pubers, een pre-tiener en een kleuter richting de schoolbanken te sturen viel mijn blik op een plaatje. Terwijl ik ondertussen mijn kefirdrab met allerlei healthy stuff in mijn mond probeerde te proppen las ik je verhaal in de krant door.
Linda: laten we voorop stellen dat ik van je hou! Met of zonder kwabbillen, onderkin en blubberbuik. Jouw lachende blik spreekt telkens boekdelen. Nu moet ik zeggen dat ik je in Familie Kruijs nog leuker vind dan de gouden koffertjes show. Maar goed dat kan zijn omdat ik mij meer herken in programma nummer 1 als dat ik ooit zo mooi koffertje met sixpackman naast mij mag ontvangen.
Jouw verhaal lezende zag ik zo 70% van mijn klanten voor mij. Iedereen komt namelijk binnen met het gezegde dat ze het niet kunnen, er niks van snappen en gewoon een schop onder hun kont moeten krijgen. Nou Linda daar ben ik het dus NIET mee eens. Het woordje NIET bestaat namelijk NIET! Ook jij kan dat WEL!
Ik wil nogmaals benadrukken dat ik hou van je eerlijkheid. Want zoals jij het schrijft is gewoon hoe de meesten van ons denken. Maar wat ik wel wil zeggen is het feit dat het niet zo simpel is om die stopknop zomaar op hold te zetten en je sportknop te activeren. (al is dat met Carlos Lens niet zo moeilijk…daar ren ik ook wel een blokje extra voor om). Maar heb je wel eens gedacht aan de insulineknop, cortisolknop of oestrogeenknop? Aaaiiii allemaal enge woorden he…
Heb je er wel eens bij nagedacht wat er met een vrouw gebeurd?
Je wordt geboren als een mollige baby; goetsjie goetsjie….wat is ze lief met haar bolle wangetjes! 2 jaar later: Aaahhh wat is ze toch een schattige peuter. Met dat bolle buikje! Vaak je heb je van 4 tot je pubertijd redelijk rust. Maar dan begint het: je wordt ongesteld (wie dat ooit heeft uitgevonden!). Elke maand vliegen de hormonen door je lichaam en menig chocoladefabriek is er door beroofd. Met als gevolg dat je je zooooo zielig voelt en van ellende er nog een zak chips doorheen jaagt. En ja hoor; dan ben je zwanger!
Joehoeee! Terwijl je 9 maanden ongegeneerd alles naar binnen mag werken (toch?) kijk je een maand na je bevalling in de spiegel. Je man staat achter je en vertelt je dat hij zo trots is op dat mooie buidelzakje waar jullie wondertje in heeft gezeten. Na nummer 2…of 3 komen er ook nog eens lieve zadeltasjes bij. Puur voor opslag voor slechtere tijden. Dan komt er rust……; je hebt de kindertijd overleeft en het wordt tijd voor jezelf! Denk je….want ineens komt moeder natuur de hoek om; ik heb een cadeautje voor je! Alstublieft: de menopauze!!!!
Waar ik nu eigenlijk heen wil Linda; je leven hangt aan elkaar van hormonen.(insuline, cortisol, adrenaline…allemaal hormonen). En er hoeft net maar een hormoontje de foute afslag hebben gepakt en je bent de klos. Je wordt moe, stemmingswisselingen, darmshit, vetopslag, eetbuien en een eigen waarde die je vertelt dat jou het NIET gaat lukken! En dan is daar het metabool syndroom Wel eens van gehoord? Ik wel! En ik weet dat jij daar wel vanaf kan komen!
Ik ga jou echt niets wijsmaken Linda, want aan 1 iemand waar ik een voorbeeld aan neem is aan jou. Wij schelen toch wel een paar jaartjes lieve Linda, maar in mijn geheugen ben jij nog steeds hetzelfde als 20 jaar geleden. Enkel weet ik ook nog heel goed dat  ik als kind voor de tv zat en jij daar je lijnpoging 3 verkondigde. Linda, als je zoveel hebt bereikt ga dan niet voor een kaakklem, minder eten, lijnpoging 43 of jezelf 24 uur per dag aan de ketting leggen bij  Carlos Lens (oke over dit laatste kan ik nog wel een uitzondering maken).
Weet je wat je wel moet doen? Stoppen met te zeggen dat je het NIET kan. Want ook jij kan het! Met de juiste expertise, vakdeskundigen en Carlos Lens kan ook jij een leefstijl aanpassen. Alleen moet je daar soms een extra koffertje voor open maken…..met een snuifje geduld.
Linda, tof mens, blijf zo doorgaan! Go girl en give your fat a kick under the ass!!!
Liefs
Comments