Tja, nu ik dit zo typ is het 7.30u en zit ik voor de tent in Elba te genieten van mijn 'rust voordat de tentinvasie komt' moment. Normaliter wandel ik, lees ik of zit ik wat te scrollen. Dat laatste lukt even niet overigens want mijn telefoon is sinds 2 dagen out of office (ik zeg helemaal kaduk, noppes, nada).
Maar vandaag is het anders. Want stttt...: ik ben jarig.
O nee, wacht niet sttttt. IK GIL: IK BEN JARIG!!!! Nooit heb ik mijn verjaardag graag gevierd. Als kind ging ik onder de tafel zitten en later was voor mij jarig zijn in de vakantieperiode geen straf. Maar eigenlijk was dat niet goed. Je mag namelijk die dag best wel wat in het middelpunt staan. Dus ik ga daar maar voor vandaag. Ergens op mijn supboard in de zee bij Elba, waar niemand mij kent:).
Als ik terug kijk naar het afgelopen jaar is het een innoverend jaartje geweest. Met mijn 40e verjaardag heb ik namelijk best wel wat dingen aan mijzelf beloofd. Zakelijk zou ik mijn passie voor eetproblematiek verder op de kaart brengen. Nou, dat is gelukt! Samen met mijn online programma 'IK in balans' (de challenge start weer 14 september) en de samenwerking met veel leuke mensen heb ik er nog meer voor gezorgd dat ik mijn passie verder kan uitdragen. En dat blijf ik komend jaar natuurlijk doen!
Maar vooral ben ik ook dit jaar mijzelf tegen gekomen. Niet op een negatieve manier overigens. Nee. Vorig jaar vertelde ik jullie dat mijn vader altijd tegen mij zei: "Als je 40 bent ga je het leven allemaal beter begrijpen." Iets van dat liedje: "Trouw niet voor je 40 bent."
Toendertijd overschreeuwde ik dat altijd en vond dat onzin. Maar toch is het waar. Niet dat mensen die 30 jaar zijn het allemaal niet weten. Maar hij bedoelde denk ik wat anders. Ik denk namelijk dat hij bedoelde dat je rond je 40e wat meer keuzes voor jezelf gaat maken. Waar word ik nu gelukkig van? Waar wil ik staan? Wat is goed voor mij? En vooral; met wat minder ben je ook gelukkig! Het constant op zoek gaan naar de gouden schat gaat er wat vanaf. Achteraf was het fijn als ik dit rond mij 20e al had geweten:). Dan had ik niet constant rondjes hoeven rennen en heel hard in de grond te hakken om die schat te vinden.
Want wat ik niet wist, was dat ik de gouden schat al had. De gouden schat was ik! Niet dat ik alles perfect doe met een goude randje. Maar wel ben ik zelf de schat waar al het geluk in zit. Als je het kistje maar open durft te doen. Af te stappen van alles wat je denkt wat de buitenwereld van je verwacht. Angst opzij zet en met een potje zelfvertrouwen onder dat dekseltje kan kijken. En soms als je een fout maakt niet meteen die kist dicht te doen, maar even een goud muntstuk oppoetst.
En dat is mijn 'wijze' boodschap op mijn 41e verjaardag. Een cadeautje van mij aan jou:
GA NIET OP ZOEK NAAR GELUK. DE SCHATKIST BEN JEZELF!
Dan ga ik nu heel veel kabaal maken in de tent, want ik wil nu onderhand wel een serenade en cadeautjes:).
Liefs, Anka
Comments