Reptielen lopen toch buiten? Ja, dat klopt. Maar ook je oudste brein heet zo. En laten we daar nu maar niet zo bang van zijn als zijn vieze vette slang.😃
Maar jouw reptielenbrein en een echte reptiel hebben één ding gemeen!
Overleven! Een reptiel denkt niet na en gaat ook niks onthouden. Nee, het zorgt dat het heel snel reageert bij gevaar. Net als jouw reptielenbrein.
Het zit dus ook in het onbewuste gedeelte van je hersenen. En dat heeft invloed op je eetgedrag.
Even terug naar de hersenen. Deze bestaat uit 3 delen. En alle drie hebben ze een andere functie. In mijn blog via mijn bio heb ik geprobeerd uit te leggen dat je reptielenbrein soms even moet leren dat een andere gewoonte geen gevaar op levert.
Lees maar mee!
Even terug naar de hersenen. Deze bestaat uit 3 delen. En alle drie hebben ze een andere functie.
1) Het menselijk brein (de neocortex): dit het guppie van je brein. Maar hoe jong ook; het zorgt voor je nuchterheid en dat je kunt relativeren. Met dit gedeelte maak je keuzes, neem je dingen op, probeer je alles op een rijtje te zetten en gebruik je dus je gezonde verstand.
Wij zijn het enigste zoogdier met dit brein. Het heeft dus alles met ons denken te maken. En tja, toch willen wij het liefst hier alles uit doen. En dat lukt nu net niet:).
2) Het emotionele brein/zoogdieren brein (limbische brein): dit is de emotripper van de hersenen. Net als honden en katten hebben wij ook zo brein. Het neemt een emotie op en koppelt dit aan oudere herinneringen die zijn opgeslagen. Is het positief of negatief? Beiden! Daarom kun je het fijne gedrag wat gekoppeld zit aan deze emotie steeds herhalen (lekker eten, dansen, vrijen, bewegen) en helpt je ook om juist dingen te vermijden waar een negatieve emotie aan vast hangt (boos, angst, pijn). Het beloont ook jouw sociale gedrag door dopamine vrij te geven. Dit is het neurotransmitterbeloningstofje van het brein.
Dus dat een hond komt knuffelen? Dat komt door dit brein? Dat hij niet weet hoe lang hij alleen is geweest? Omdat hij de neocortex mist.
3) Het reptielenbrein (het oudste en kleinste deel van je hersenen). Wat ik al eerder beschreef is dit dus het kleine, oude mannetje in je hersenen. En die doet maar één ding: overleven! Hij zorgt voor de oerprocessen zoals ademhalen, voortplanting, hartslag etc. Alle functies dus om te overleven. Alleen tja, hij denkt dus niet na. Het is het onbewuste brein. Als er gevaar is reageert dus het reptielenbrein. En aangezien wij 95% uit ons onbewuste doen snap je hoe vaak wij op standje overleven staan!
Nu is het zo dat deze drie delen allemaal met elkaar samen werken. Enkel het menselijk brein moet het toch vaak begeven tegenover het emotionele en reptielenbrein. Je wéét dus echt wel dat je geen friet moet eten, maar doet het wel. Dit komt omdat je je even fijn wilt voelen (dopamine in het emotionele brein). Daarom is het soms ook zo moeilijk om je leefstijl te veranderen. Je bent een gewoonte omtrent eten en leefstijl gaan hanteren wat fijn voelt. Dat herhaal je keer op keer. Omdat dit comfortabel voelt. En waarom zou je dat veranderen?
Daarnaast zal het reptielenbrein dit eten als een veilige haven zien en is er dus geen stress voor dit brein. Je weet dus dat het eten van die chips niet goed is, maar je reptielenbrein vindt dit maar o zo veilig! En daarnaast heb je energie nodig voor het vluchten (wat wij hele dagen doen). Laat dat nu net die lekkere tompouce zijn, die jou energie geeft!
Maar goed nieuws! Je kunt je hersenen echt herprogrammeren. Als jij je bewust bent van dit reptielenbrein en het zo kan sturen om te zeggen dat er geen gevaar is, ga je je hersenen resetten. Daarom kun je een gewoonte ook niet in een dag aanleren. Het oude mannetje moet dit eerst gaan begrijpen. En die is soms heel eigenwijs:).
En wist je dat je hersenen pas na 66 dagen gewend zijn dat er geen gevaar is. Tenminste...als je hier dagelijks mee bezig bent.
Hoe ga jij om met je reptielenbrein? Let me know!
